ไม่ได้มาแนะนำนะครับน้านนท์ แค่อยากแลกเปลี่ยนความคิดเห็นกันมากกว่า ผมว่าถ่ายแนวสตรีท หรือ แคนดิด นี่มันยากเอาเรื่องอยู่นะ
ตรงที่เราสามารถจัดการกับสิ่งต่างๆที่กำลังเกิดขึ้นตอนนั้นยากมากเลย ยกเว้นการรอใน Killing Zone ที่จะตัดปัญหาการปรับแต่งกล้องไปได้
แต่ก็ต้องลุ้นว่าแบบจะมาในแนวที่เราต้องการหรือเปล่า ซึ่งส่วนใหญ่ก็จะขาดๆ เกินๆ ไปซะทุกที ทำให้ได้ภาพถูกใจยากจัง
ส่วนอีกเรื่องนึงอาจเรียกว่าการสื่ออารมณ์ ผมเข้าใจว่าจะถ่ายแนวนี้ สำคัญที่สิ่งที่คนดูจะเห็นในรูปนี้ "มันเล่าเรื่องได้พอมั๊ย"
ว่าใครกำลังทำอะไร หรือ คิดอะไรอยู่ หรือภาพนั้นจะทำให้คนดูคิดตามต่อไปเองได้มั๊ย โดยใช้สิ่งของต่างๆในภาพ กับสีหน้าหรือท่าทางของแบบเป็นตัวอธิบาย
นอกเหนื่อจากสิ่งพื้นฐาน เช่น องค์ประกอบ ทางแสง ที่ต้องมีเป็นปกติอีก
ผมเองก็กำลังฝึกถ่ายแนวนี้อยู่บ้างครับน้านนท์ ซ้อมบ่อยขึ้น มันก็ดูเหมือนโอกาสที่จะได้รูปสวย มันก็มากขึ้นด้วย
เลยอยากเป็นกำลังใจให้กันอีกแรงครับน้านนท์
ขอบคุณมากๆ ครับน้า tom
อย่าถือว่าเป็นการแก้ตัวนะครับ ถ้าผมจะบอกว่า สิ่งที่น้าแนะนำ ผมก็ศึกษาและพยายามทำความเข้าใจ แต่ยังไม่ถึงแก่น ยังไปไม่ถึงจุดนั้น
ภาพแนวนี้มันมีอะไรมากกว่าแค่การวัดแสง การโฟกัสให้ชัด และการวางองค์ประกอบให้สวย
มีหลายปัจจัยมากๆ เหมือนที่น้า tom ว่า
ผมก็ได้แต่พยายามและฝึกฝนไปเรื่อยๆ และต่อๆ ไป จนกว่าจะถือว่าเข้าขั้น (แค่เข้าขั้นนะครับ ไม่ใช่เก่งเลย) แต่ก็ไม่รู็เมื่อไหร่ รู้แต่ว่า ถ่ายไปๆ ก็สนุกดี
เวลาเห็นภาพทั้งสทรีทและไลฟ์ที่สวยๆ มันเหมือนถูกตีหัวแล้วบอกว่า อยากถ่ายได้อย่างนี้อ่ะ จะเป็นไปได้มั้ย
ภาพไลฟ์มันต้องสะท้อนอารมณ์ บอกเรื่องราว
ภาพสทรีทหรือแคนดิด อาจจะไม่คมชัด แต่ภาพมีเรื่องราว
การถ่ายคนขอทาน หรือการใช้เลนส์เทเลยาวๆ เพื่อจับภาพของแบบทีเผลอ ไม่ใช่ภาพแนวสทรีทหรือแคนดิดที่ดีเสมอไป ถ้าขาดการใส่คอนเซ็ปความคิดไปในภาพ
ที่ส่งการบ้านมา ความจริงผมก็รู้ว่ามันไม่ได้โดนซักกะนิดเดียวเลย
แต่เพราะผมผูกพันกับห้องนี้นะครับ ถ่ายมาได้นิดหน่อย ไม่ได้เรื่องไม่ได้ราว ก็เอามาส่งให้หายคิดถึงบ้าง
นอกจากครูนพและก็ยังมีน้า tom และน้าบางคนยังคอยตามให้กำลังใจ ถึงแม้ว่าบางส่วนจะหายไปบ้างแล้วก็ตามนะครับ ซึ่งผมก็เข้าใจ น้าๆ ในนี้ส่วนใหญ่ถ่ายพรอทเทรทชอบดูรูปพรอทเทรทกัน ผมไม่มีงานแนวนนี้ส่ง น้าๆ ก็ยอ่มจะห่างหายไปบ้างเป็นธรรมดา
ผมยังคงฝึกถ่ายอยู่ต่อไป
ขอบคุณน้า tom อีกครั้งค้าบบบ
